Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Μισό παιχνίδι...


Ανάθεμα αυτός ο κόμπος στον λαιμό που δεν φεύγει...

Ξέρεις θα έρθει μια στιγμή που δε θα έχω πια την λογική να δένει τα συναισθήματα στον πάτο,
δε θα έχεις άλλες γραμμές να φτιάξεις κουτιά,
θα έρθει η στιγμή που όλες οι βελόνες θα τελειώσουν και τα συννεφάκια μου θα είναι ελεύθερα στον ουρανό...
Προετοιμάσου...
Θα έρθει η στιγμή που θα εκραγεί μέσα μου η θάλασσα...
Ετοιμάσου για κολύμπι... 

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Freedom is impossible...



Θέλω να σου φωνάξω, σήκω.

Σήκω!

Βάλε τα πιο πρόχειρα, φθαρμένα απο την χρήση, ρούχα σου σε μια βαλίτσα.
Αυτά που σε κάνουν να νιώθεις παρείσακτος και διαφορετικός.
Αυτά που τα φοράς και νιώθεις, εσύ. Μια μικρή βαλίτσα, τίποτα άλλο.
Σήκω και πάμε. Πάμε να φύγουμε!
Άφησε πίσω οτι σε βαραίνει, οτι σε πληγώνει και πάμε.
Μαζί...

Μα με ρωτάς πως αντέχεις.
Απ΄ όλες τις πιθανές και απίθανες ερωτήσεις που μπορούσες να κάνεις, διάλεξες το πως σε αντέχω.
Και εγω θέλω μόνο να σου φωνάξω, σήκω! Πάμε να φύγουμε... 

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Ξύλο ή Ψάρι ?



Έρχονται μέρες σαν και αυτή, που θες να σταματήσεις την παραμικρή κίνηση γύρω σου.
Ο,τιδήποτε φέρνει αλλαγή. Να μην πάρεις καμία απόφαση.
Καμία αλλαγή να μην προχωράει.

Και ειναι αυτές οι μέρες που καταλαβαίνεις οτι όλα αλλάζουν. Οι μυρωδιές αλλάζουν, οι σκέψεις αλλάζουν, οι εικόνες αλλάζουν. Ακόμα και τα χαμόγελα νομίζεις πως άλλαξαν.
Προσπαθώ να αλλάξω συνήθειες. Δεν ξέρω γιατί βάζω τον εαυτό μου σε τέτοια δοκιμασία...
Ή μαλλον ξέρω αλλά δεν το παραδέχομαι.


p.s. σκέψεων: Ξύλο ή Ψάρι ?

Πόσο εύκολα δύο λέξεις μπορούν να σε μπερδέψουν.
Πόσο εύκολα μπορείς με δύο λέξεις να παραπλανήσεις ή να παραπλανηθείς.