Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Τρελή κ Αδέσποτη, παρόλη την απάτη...

" Σεβαστό αλλά όχι αποδεκτό... "

Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις την γνώμη μου ? Σέβομαι αυτό που πιστεύεις, αλλά δεν το αποδέχομαι! Μου πιπιλίζεις μέρες τώρα τα μυαλά όπως κάθε προεκλογική περίοδο. Αυτό το πόστ είναι αφιερωμένο σε σένα μικρό μου παπαγαλάκι λοιπόν...

Σήμερα ξεπέρασες κάθε όριο προσηλυτισμού λέγοντας ότι είμαι ανώριμη. Ανώριμη γιατί, σε ρώτησα. Γιατί ψηφίζεις ότι σου έρθει χωρίς να ανήκεις κάπου και όλοι πρέπει να ανήκουμε κάπου.

Εξήγησε μου γιατί είμαι εγώ η ανώριμη όταν ψηφίζω κάτι διαφορετικό από την προηγούμενη φορά? Επειδή κρίνω πρώτα μια κατάσταση και μετά αποφασίζω ? Γιατί πρέπει να δεχτώ ότι το Χ κόμμα είναι το ιδανικότερο να έχει την ψήφο μου σε κάθε εκλογική αναμέτρηση? Γιατί πρέπει να ακολουθω πιστά σαν οπαδός ότι κι αν έχει προηγηθεί μέσα στην τετραετία?

Είναι ώριμο να ψηφίσω το κόμμα του μπαμπά επειδή έτσι ψηφίζουμε στην οικογένεια? Είναι ώριμο να ψηφίσω επειδή ο πατέρας του ήταν ο καλύτερος πολιτικός ?
Να μην παραλείψω και το αγαπημένο μου επειδή η γιαγιά μου έκανε εξορία !
(Οι απόψεις είναι αληθινές και αναφέρονται σε διαφορετικά πρόσωπα)

Κι όμως και οι τρεις απόψεις έχουν κάτι κοινό. Κάτι που μας έχει φέρει σε αυτή τη κατάσταση. Κληρονομιά ! Κληρονόμησε μια καρέκλα, ένα δακτυλίδι, μια θέση, ένα απωθημένο, μια ψήφο...

Όχι φίλε μου είμαι ελεύθερη να αποφασίσω ότι θέλω εγώ, χωρίς κληρονομιές. Αν θεωρείται ανώριμο το ότι ψάχνω, ακούω, διαβάζω πρώτα πριν ψηφίσω θα παραμείνω ανώριμη για άλλη μια φορά. Η ψήφος δεν είναι Παναθηναϊκός για τον ακολουθαω πιστά και πωρωμένα. Είναι ελευθερία άποψης.

Δεν μου φτάνει την απεγνωσμένη που βλέπω όλα αυτά τριγύρω μου καθημερινά, πρέπει να έχω κ εσένα να με ζαλίζεις? Κάθε πέντε λεπτά διαφημιστικό σποτ, θα κλείσω την τηλεόραση. Κάθε δέκα λεπτά προπαγάνδα στο ραδιόφωνο, πολιτικοποιημένες εφημερίδες και δελτία... Σε λίγο ακόμα κ το δελτίο καιρού θα έχει μια άποψη για την πολιτική. Θα τα κλεισω ολα ή θα ανοίξω τα αυτιά μου και θα τα δω αλλά Εσένα τι να σε κάνω? Να σε αποφύγω μέχρι να τελειώσει ο προεκλογικός πυρετός σου?

Πολλά ερωτηματικά μαζεύτηκαν... Με σύγχυσες πάλι παπαγαλάκι... Συγγνώμη αλλά Εγώ θα παραμείνω ανώριμη κ αδέσποτη... Εσυ ξέρεις το βιολί σου..

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Ήρθες πάλι...

Είναι αυτές οι ώρες πάλι που χωρίς λόγο πονάς. Ένα τεράστιο κεντρί έχει τσιμπήσει το εγώ σου ( Ψέμματα... Μπορεί και να το τσίμπησες εσύ ή κάποιος θλιμμένος κοντά σου, δεν ξέρω, δεν ψάχνω πια).
Κοιτάς το άδειο δωμάτιο και βλέπεις έναν έναν τους φόβους σου να κάθονται τριγύρω.. Δίπλα τους οι τύψεις σου... Μια μια στην σειρά..
Δεν σου επιτίθεται κανείς τους πια, απλά σου κρατάνε παρέα.
Και νιώθω τόσο ζωντανή θεέ μου αυτές τις ώρες που σχεδόν έχω την ανάγκη να σε ευχαριστήσω. Αν σε πίστευα θα σε ευχαριστούσα. Συγχώρεσε με δεν πιστεύω στα θαύματα, στα παραμύθια πιστεύω μόνο..

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

Κι ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα ξεχάσεις...

Εγώ σ' αγάπησα εδώ
Που να 'σαι τώρα που γυρνάς
Σε ποιο καινούργιο ουρανό χρώματα κλέβεις;
Ένιωσες πάλι τα φτερά
Τι σου 'βαλε ξανά φωτιά
Σε ποιο λιμάνι, ποιο σταθμό, καρδιά γυρεύεις;

Πώς να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα
Τώρα ο κόσμος έχει χάσει μια στροφή
Εγώ δε μίλησα, για θαύματα δεν είπα
Δε σου στάθηκε κανένας πιο πολύ

Εγώ σ' αγάπησα εδώ
Με τα φεγγάρια της βροχής
Περίμενες τόσο καιρό να ξαποστάσεις
Έφτανε να χαμογελάς
Να σε κοιτάζω όταν ξυπνάς
Κι ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα ξεχάσεις

Παραμυθάκι μου σκληρό
Όπου κι αν είσαι και γυρνάς
Για μένα εκεί να μη ρωτάς
Εγώ σ' αγάπησα εδώ.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Μια Μελαγχολική καλημέρα...

Πόσο δύσκολο είναι να ξυπνάς με αναμνήσεις?
Ένα σπίτι άδειο, μόνο η ''φασαρία'' της βροχής να ακούγεται.. Και είναι αυτή η αναθεματισμένη βροχή που δεν σ'αφήνει να ησυχάσεις κ σε γυρίζει κάτι τέτοια πρωινά πίσω στις μέρες που αγαπάς ακόμα..

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2009

Φτερά ;





Μερικά ασχημόπαπα δεν γίνονται κύκνοι...

Μικρή Διαφορά..

http://www.youtube.com/watch?v=igZNRrlORw0

Παρασκευή πρωί.. Ο ουρανός συννεφιασμενός, ψιχαλες πέφτουν δυνατές. Πρόσωπα απογοητευμένα από την αλλαγή του καιρού, προχωρούν βιαστικά να προλάβουν κάτι. Μάλλον συνειδητοποιούν ότι τελείωσε το '' ξέγνοιαστο'' τους καλοκαίρι.
Ένα μεγάλο ''παιδί'' κατεβαίνει την Αλεξάνδρας χαμογελώντας και σιγοτραγουδάει. Κρίμα που όλοι το κοιτάζουν περίεργα και εκνευρισμένα. Συγνώμη άγνωστε παρασύρθηκα. Επιτέλους ήρθε το φθινόπωρο μου με τις χοντρές του ψιχάλες. Βλέπεις είναι η εποχή που όλα αρχίζουν. Μηδενίζεις την χρονιά κ ξεκινάς πάλι απ την αρχή.
Σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο.

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Σιωπές...

http://www.youtube.com/watch?v=JIH0X38arf0

Μη με ρωτάς τι έχω.. Με εκνευρίζει αυτή η ερώτηση.. Με προκαλεί να σου απαντήσω
Και ξέρεις δεν έχει έρθει η ώρα ακόμα να σου απαντήσω. Μπορώ να σου πω ότι φοβάμαι όμως τι θα απογίνω όταν θα έρθει να με βρει... Χτίζω τείχος για να αντέξω, μα το σπάει η σιωπή σου κάθε βράδυ.. Δεν θέλω να σου λέω πολλά. Είναι περισσότερα αυτά που δεν ακούμε..

Δεν προσπαθώ να σε καταλάβω, να σε αγαπήσω ξανά προσπαθώ...

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

Όνειρα....

http://www.youtube.com/watch?v=7ImoY7grExs&feature=related

Όνειρα.... Αλήθεια υπάρχει ''μεγαλύτερη' λέξη από αυτή?

Τα δικά μου, τα δικά σου, τα δικά μας, των ξένων για μας...

Αυτά που δεν έζησα, αυτά που δεν τόλμησα.. Αυτά που κατέστρεψα μόνη μου για να μην συμβιβαστώ...
Μα ήταν όλα δικά μου... Όλα.. Δεν έχει κανείς δικαίωμα να επέμβει.. Είμαι ελεύθερη.. Δύσκολο να προφέρεις την λέξη πια... Άραγε είσαι ?

'' Όνειρα - όνειρα, φλόγες μακρινές μου
Του φευγιού μου όνειρα κι άγνωστες φωνές μου...
Κοιμήσου εσύ κι εγώ θα ονειρεύομαι σαν ήσυχος θεός θα εκπορεύομαι''