Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Σςςςς...

Μη μιλάς δυνατά...
Σ' ακούω...
Ψιθύρισε το μου, αντέχω ότι κι αν πεις..
Μονάχα να μου τα λες σιγά σιγά χωρίς περιττά λόγια και ψέμματα...
Με αγάπη να μου δίνεις την ειλικρίνεια σου...
Ηρέμησε..
Άλλωστε Μόνοι μας μείναμε στο άδειο δωμάτιο..
Εγώ και εσύ...
Εγώ και εγώ...
Σςςςς θα μας ακούσουν...
Ωχ έρχονται!!
Εγώ θα χαμογελώ και εσύ κρύψου..

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Οι καληνύχτες..

Έτσι ξαφνικά οι καληνύχτες έγιναν λέξεις σε κινητό...
Συγχρόνως η ντουλάπα άδειασε και εγώ δεν έχω να γκρινιάξω που δεν χωράνε πια τα ρούχα μου..

Πόσο περίεργες είναι αυτές οι σιωπές...
φέρεσαι δείχνοντας ότι λατρεύεις τις αλλαγές και βαριέσαι τόσο εύκολα, μα το ξέρεις οτι η παραμικρή αλλαγή ταρακουνάει τον μικρόκοσμο σου..



Υ.Γ Ειρωνεία... Υπερβολή...

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Στους πολύ προσωπικούς...



Αυτή την ιστορία μάλλον δεν στην έχω πει μπούρδα μου...

Ένα βράδυ είχε έρθει στον ύπνο μου εκείνος ο φίλος.
(ήταν το βράδυ που του μιλούσα ακατάπαυστα και μου είπε θα σκάσεις επιτέλους? )
Μέσα στο μονόλογο μου τον ρώτησα γιατί δε με είχε γνωρίσει νωρίτερα μαζί σου και έπρεπε να φύγει πρώτα για να σε γνωρίσω και εκείνος μου απάντησε ότι δε σε είχα ανάγκη τότε.

Αυτό το ποτήρι σήμερα το πίνω μόνη μου, μα είναι αφιερωμένο στα ηλιοβασιλέματα, στον φάρο, στις γκρίνιες και τις κατσάδες σου,
Σε αυτά που δεν λες αλλά χαρίζεις,
Στα ελαττώματα σου που αγαπώ :)

Στην υγειά σου !