Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Ανυπεράσπιστοι έρωτες.....





Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου έλεγε “θυμάσαι;” Τι να θυμηθώ.
Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα. Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα – πως να το πω: απροετοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα – κει που δεν το περίμενα καθόλου. Έλεγα μπα θα συνηθίσω”.
Κι όλα γύρω μου έτρεχαν. Πράγματα και άνθρωποι έτρεχαν, έτρεχαν – ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή. Αλλά φαίνεται, το παράκανα.
Επειδή - δεν ξέρω – κάτι παράξενο έγινε στο τέλος.
Πρώτα έβλεπα τον νεκρό κι ύστερα γινόταν ο φόνος. Πρώτα ερχόταν το αίμα κι ύστερα ο χτύπος κι η κραυγή. Και τώρα όταν ακούω να βρέχει δεν ξέρω τι με περιμένει...


"Μαρία - Νεφέλη"
Ο. Ελύτης

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Μετράω Στιγμές..



Δεν τον μετραω ποτέ τον χρονο σε ετη, μηνες, μερες. Δεν τα παω καλα με τις ημερομηνιες ουτε με τις χρονιες που περασαν ή θα περασουν, φταιει που ξεχναω ευκολα. Ετσι ειχα βρει απο μικρη ενα κολπο να ξεγελαω τα παιχνιδια της μνημης μου.
Μετραω στιγμες λοιπον..
Τις χαραζω στο μυαλο μου σαν τις γραμμες που κανανε στο ξυλο οταν ολα ηταν πιο απλα, πριν ανακαλυψουν τα ρολογια, τα ημερολογια, τους υπολογιστες και αλλα τοσα.

Κοιτα μολις προσθεσα αλλη μια γραμμη!
Αυτη η στιγμη ηταν με τους αγαπημενους...
Αυτους που δεν μπορεις πια να αποκαλεσεις φιλους μετα απο τα χιλιαδες χρονια που περασες μαζι τους, αλλα οικογενεια...
Αυτους που καθε μερα ανακαλυπτεις καινουρια κουσουρια που σε ενοχλουν...
Αυτους που μπορεις να προσβαλεις χωρις να προσβαλονται..
Αυτους που δεν χρειαζεται να αλλαξεις χρονο μαζι τους για να μετρησεις αλλη μια στιγμη, γιατι παντα ειναι μαζι σου!

Καλη μας χρονια :)

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

You making me ill...

Απαγορεύονται:
Slipknot,Iron Maiden,Whitesnake,Uria Heep,Sentence,Poisonblack,Rainbow,AC/DC, Wasp,Judas Priest,Rory Gallagher,Steelheart,Kiss,Def Leppard....







ΥΓ. Ολο και κάποιο θα ξέχασα... Σιγά σιγά θα τα ξεχάσω όλα μην χαίρεσαι...

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

The story of a loner




ΑΚΡΟΒΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙ Η ΜΕΡΑ,
ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΠΟΤΕ...
ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΚΛΕΙΔΩΝΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΜΑ ΕΚΕΙΝΗ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΚΟΙΤΑΕΙ ΑΠ ΤΗΝ ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑ ΑΚΟΜΑ..
ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥΔΙΑΣΑΝ ΑΠ ΤΟ ΚΡΥΟ, ΜΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ.
ΣΤΟ ΤΡΕΛΟ ΧΟΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΗΣΕΙ
ΚΑΤΑΡΙΕΤΑΙ ΤΙΣ ΚΟΥΦΙΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΑΝ ΑΠ ΤΟΝ ΛΗΘΑΡΓΟ

ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ, ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ..
ΜΑ ΕΚΕΙΝΗ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΑ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΥΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ ΑΤΕΝΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
ΚΟΥΛΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΜΕ ΕΛΠΙΔΑ,
ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΡΥΑ ΣΑΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ...

ΞΑΦΝΙΚΑ Ο ΧΟΡΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!

ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΣΙΩΠΗΛΑ ΚΑΙ ΑΤΕΝΙΖΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...
ΑΠ ΤΑ ΑΝΟΙΚΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ Η ΣΚΕΨΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΗ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ...

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Μικρές κυριακάτικες ιστορίες



Τα χέρια μου μυρίζουν ακόμα θάλασσα.
Τα φέρνω κατά διαστήματα κοντά στη μύτη μου και παίρνω βαθιές ανάσες..
Ει τι κοιτάς έτσι? Ήθελα να πω σε μια κυρία που ενοχλήθηκε, μα ντράπηκα.
Δεν κοκκίνισα όμως. Ξανάφερα τα χέρια μου στη μύτη, τράβηξα ενοχικά μια βιαστική τζούρα.
Σήκωσα το κεφάλι ψηλά και της χαμογέλασα.
Με πόσο φόβο και καχυποψία κοιτάμε το διαφορετικό?

Μέσα στον σκουπιδότοπο της πόλης τα δικά μου χέρια μύριζαν θάλασσα σήμερα και μου είναι αρκετό για να χαμογελάω..

Υγ1: Ευχαριστώ για το υπέροχο σκ. Σκοτώσαμε για λίγο την καθημερινότητα.
Υγ2: Ωραιότατο το μελομακάρονο! Καλά Χριστούγεννα έρχονται..