The story of a loner

ΑΚΡΟΒΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΞΕΙ Η ΜΕΡΑ,
ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΠΟΤΕ...
ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΚΛΕΙΔΩΝΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΜΑ ΕΚΕΙΝΗ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΚΟΙΤΑΕΙ ΑΠ ΤΗΝ ΚΛΕΙΔΑΡΟΤΡΥΠΑ ΑΚΟΜΑ..
ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥΔΙΑΣΑΝ ΑΠ ΤΟ ΚΡΥΟ, ΜΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ.
ΣΤΟ ΤΡΕΛΟ ΧΟΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΗΣΕΙ
ΚΑΤΑΡΙΕΤΑΙ ΤΙΣ ΚΟΥΦΙΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΑΝ ΑΠ ΤΟΝ ΛΗΘΑΡΓΟ

ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ, ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ..
ΜΑ ΕΚΕΙΝΗ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΑ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

ΚΑΠΟΥ ΜΑΚΡΥΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ ΑΤΕΝΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
ΚΟΥΛΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΜΕ ΕΛΠΙΔΑ,
ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΚΡΥΑ ΣΑΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ...

ΞΑΦΝΙΚΑ Ο ΧΟΡΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!

ΚΟΙΤΑΕΙ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΣΙΩΠΗΛΑ ΚΑΙ ΑΤΕΝΙΖΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ...
ΑΠ ΤΑ ΑΝΟΙΚΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ Η ΣΚΕΨΗ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΗ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ...